Τα τελευταία χρόνια παρατηρείται μία αναθέρμανση του ενδιαφέροντος για τη Φυτοθεραπεία, δηλαδή τη χρήση των φυτών ως τρόπου αντιμετώπισης των ασθενειών. Αυτή η αναθέρμανση οφείλεται μεταξύ άλλων και στο ότι τα φυσικά προϊόντα ενισχύουν τη θεραπευτική διαδικασία χωρίς όμως τις παρενέργειες των συμβατικών φαρμάκων. Ανάμεσα στα πολλά θεραπευτικά φυτά, ανακαλύπτουμε ή καλύτερα...ΞΑΝΑνακαλύπτουμε την ΑΛΟΗ.
Η χρήση του φυτού αυτού για θεραπευτικούς σκοπούς χάνεται στα βάθη της ιστορίας του ανθρώπου.. Σ'αυτήν έχουν αποδοθεί ποικίλα ονόματα και "λαϊκοί ορισμοί", καθώς συναντάται σε πολλόυς αρχαίους πολιτισμούς και σε διάφορες περιοχές του πλανήτη. Οι αρχαιότερες αναφορές για τη χρήση της αλόης βρίσκονται ήδη σε σφηνοειδή γραφή, στις πήλινες επιγραφές Ασσύριων βασιλέων.
Η χρήση του φυτού αυτού για θεραπευτικούς σκοπούς χάνεται στα βάθη της ιστορίας του ανθρώπου.. Σ'αυτήν έχουν αποδοθεί ποικίλα ονόματα και "λαϊκοί ορισμοί", καθώς συναντάται σε πολλόυς αρχαίους πολιτισμούς και σε διάφορες περιοχές του πλανήτη. Οι αρχαιότερες αναφορές για τη χρήση της αλόης βρίσκονται ήδη σε σφηνοειδή γραφή, στις πήλινες επιγραφές Ασσύριων βασιλέων.
Οι Αιγύπτιοι, όπως μας παραδίδεται από παπύρους με ιατρικές πραγματείες (Πάπυρος του Εμπερς, σήμερα στο Πανεπιστήμιο της Λιψίας), εκτιμούσαν ιδιαίτερα την αλόη για τις θεραπευτικές, αλλά και καλλυντικές της ιδιότητες. Αναφέρεται ότι η Νεφερτίτη και η Κλεοπάτρα χρησιμοποιούσαν τον πολτό της αλόης ως απαραίτητο συστατικό της καθημερινής κούρας ομορφιάς τους. Εκτός των άλλων, οι Αιγύπτιοι κρεμούσαν τα φύλλα της από τις πόρτες των σπιτιών τους, ως σύμβολο προστασίας και καλής τύχης, μία συνήθεια που συναντάμε αργότερα και στους μουσουλμάνους.
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
ΑπάντησηΔιαγραφή